Standardy
Ochrony Małoletnich
w Muzeum Ziemi
JUNA w Szklarskiej Porębie oraz
Skarbach Ziemi JUNA w Karpaczu
Spis treści:
Rozdział
1. Preambuła, czyli wstęp do dokumentu.
Rozdział 2. Zasady
zapewniające bezpieczne relacje między personelem Muzeum , a
małoletnim, a w szczególności zachowania niedozwolone wobec
małoletnich.
Rozdział 3. Zasady relacji między małoletnimi w
Muzeum.
Rozdział 4. Zasady reagowania w przypadku podejrzenia,
że dziecko doświadcza krzywdzenia.
Rozdział 5. Dostęp do
informacji o Standardach oraz ich propagowanie.
Rozdział 6.
Monitoring stosowania Standardów oraz propagowanie informacji o
nich.
Rozdział 7. Przepisy końcowe.
Załączniki:
Nr
1 NOTATKA SŁUŻBOWA
Nr 2 KARTA INTERWENCJI
Nr 3 SKRÓCONA
WERSJA STANDARDÓW OCHRONY MAŁOLETNICH
Rozdział
1.
Preambuła,
czyli wstęp do dokumentu
Naczelną
zasadą wszystkich działań podejmowanych przez Muzeum Ziemi JUNA w
Szklarskiej Porębie oraz Skarbach Ziemi JUNA w Karpaczu (dalej
zwanego „Muzeum”) wobec małoletnich (każdej osoby do ukończenia
18-ego roku życia, dalej zwanych również „dziećmi”), jest
dobro dzieci i dbałość o ich dobrostan. Wpisują się one w cele
Muzeum, w szczególności prowadzenie działalności edukacyjnej i
upowszechnianie podstawowych wartości historii i wiedzy
geologicznej, realizowane poprzez dostęp do dóbr kultury, tworzenie
dostosowanych do wieku małoletnich treści oraz kierowane działania
edukacyjne, w szczególności lekcje muzealne i
warsztaty.
Przebywanie małoletniego na terenie Muzeum i
Oddziałów odbywa się wyłącznie w obecności opiekuna prawnego
lub osoby wskazanej przez opiekuna prawnego (uprawnionych
opiekunów).
Muzeum Ziemi JUNA w Szklarskiej Porębie oraz
Skarbach Ziemi JUNA w Karpaczu nie udostępnia małoletnim urządzeń
elektronicznych z dostępem do Internetu. Dostęp do sieci Wi-Fi
Muzeum jest zabezpieczony hasłem.
Rozdział
2.
Zasady
zapewniające bezpieczne relacje między personelem Muzeum a
małoletnimi, z uwzględnieniem zachowań niedozwolonych wobec
małoletnich.
1.
W komunikacji z dziećmi i podejmowanych relacjach personel Muzeum
kieruje się następującymi zasadami:
a.
Odnosi się do dziecka w sposób profesjonalny i podmiotowy.
Informuje o podejmowanych działaniach wobec małoletniego.
b.
Odznacza się cierpliwością i odnosi się do małoletniego z
szacunkiem. Nie lekceważy, nie zawstydza, nie upokarza i nie obraża
małoletniego.
c. W równym stopniu docenia i szanuje wkład
wszystkich dzieci w podejmowanie działania, unikając faworyzowania
wybranych dzieci.
d. Uważnie słucha dziecka i udziela mu
odpowiedzi w sposób dostosowany do jego wieku i danej
sytuacji.
e. Jest uwrażliwiony na przemoc rówieśniczą.
f.
Zachowuje szczególną rozwagę w przypadku kontaktu fizycznego z
małoletnim, ograniczając go do uzasadnionego minimum, spełniającego
kryteria bezpiecznego kontaktu. Za bezpieczny kontakt fizyczny można
uznać przypadki, gdy: wynika on ze specyfiki prowadzonych działań
edukacyjnych, względów bezpieczeństwa lub jest odpowiedzią na
spontaniczne potrzeby dziecka w danym momencie oraz uwzględnia wiek
dziecka, etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny.
W kontaktach tych należy kierować się
zawsze swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując i
odnotowując reakcję dziecka, pytając je o zgodę na kontakt
fizyczny (np. przytulenie) i zachowując świadomość, że nawet
przy dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie
zinterpretowany przez dziecko lub osoby trzecie.
g. Nie utrwala
wizerunku dziecka do celów prywatnych.
h. Informuje dzieci, że
jeśli czują się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec
konkretnego zachowania czy słów, mogą o tym powiedzieć opiekunowi
lub wyznaczonemu do tego pracownikowi Muzeum.
i. Nie pozostaje
sam na sam z małoletnim, zawsze przebywając z dzieckiem w
towarzystwie rodziców bądź uprawnionych opiekunów albo innego
członka personelu Muzeum.
2.
W kontaktach z małoletnimi zabrania się:
a.
Stosowania jakiejkolwiek formy agresji, przemocy psychicznej czy
fizycznej wobec małoletniego.
b. Zawstydzania, upokarzania,
lekceważenia i obrażania dziecka.
c. Podnoszenia głosu na
dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z bezpieczeństwa dziecka
lub innych dzieci.
d. Stosowania wypowiedzi naruszających
godność osobistą dziecka (np. komentarzy na temat wyglądu, cech
fizycznych, niepełnosprawności, poglądów).
e. Przebywania
sam na sam z dzieckiem.
f. Bicia, szturchania, popychania oraz
naruszania integralności fizycznej dziecka w jakikolwiek inny
sposób.
g. Ujawniania informacji wrażliwych dotyczących
dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci.
h.
Przekazywania dziecku prywatnych danych kontaktowych do siebie (np.
numer telefonu, adres e-mail, dane kontaktowe w mediach
społecznościowych), jak również przyjmowania takich ze strony
małoletniego. Zabrania się nawiązywania kontaktów z dziećmi
poprzez przyjmowanie bądź wysyłanie zaproszeń w mediach
społecznościowych.
i. Kontynuowania kontaktu z małoletnimi
poza miejscem i godzinami pracy.
j. Zachowywania się w
obecności dziecka w sposób niestosowny, w tym: używania wulgarnych
słów, gestów i żartów, czynienia obraźliwych uwag, nawiązywania
w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz
wykorzystywania wobec dziecka relacji władzy lub przewagi fizycznej
(zastraszania, przymuszania, gróźb).
k. Zakazane jest
promowanie i proponowanie małoletnim alkoholu, wyrobów tytoniowych,
nielegalnych substancji, jak również używanie ich w obecności
dzieci.
Rozdział
3.
Zasady
relacji między małoletnimi w Muzeum
1.
W celu zapewnienia małoletnim lepszej ochrony, małoletni
zobowiązani są do przestrzegania norm i zasad obowiązujących w
Muzeum oraz stosowania się do poleceń personelu oraz opiekunów.
2.
Małoletni przebywają na terenie Muzeum w obecności opiekuna.
3.
W komunikacji pomiędzy sobą, małoletni powinni kierować się
następującymi zasadami:
a. Zachowują się w kulturalny
sposób, z szacunkiem i życzliwością odnosząc się do koleżanek
i kolegów.
b. Traktują kolegów i koleżanki w równy sposób,
bez względu na: pochodzenie, narodowość, religię, status
ekonomiczny, cechy fizyczne, wiek, płeć, orientację seksualną,
niepełnosprawność.
c. Szanują prawa koleżanek i kolegów do
odmienności opinii i poglądów. Własne opinie wyrażają w sposób
kulturalny nie naruszając wrażliwości i dóbr osobistych innych
osób.
d. Nie stosują przejawów agresji słownej i fizycznej.
Przeciwstawiają się takim zachowaniom w swoim otoczeniu, w razie
konieczności zgłaszając niewłaściwe przypadki opiekunom lub
personelowi Muzeum.
4. We wzajemnych kontaktach między
małoletnimi zabrania się:
a. Stosowania jakichkolwiek form
agresji i przemocy fizycznej oraz psychicznej.
b. Naruszania
nietykalności osobistej koleżanek i kolegów.
c. Stwarzania
niebezpiecznych sytuacji na terenie Muzeum.
d. Samowolnego
oddalania się od grupy bez zgody opiekunów lub personelu Muzeum.
e.
Stosowania wulgaryzmów, zachowań powszechnie uznanych za aroganckie
i niegrzeczne, siłowego rozwiązywanie konfliktów.
f.
Wzajemnego zawstydzania, upokarzania, lekceważenia i obrażania
przez małoletnich.
g. Łamania zasad określonych w regulaminie
zwiedzania Muzeum, w szczególności: biegania, przeszkadzania innym
zwiedzającym, dotykania eksponatów.
h. Utrwalania wizerunku
(fotografowania, filmowania) i upubliczniania zdarzeń z udziałem
innych w sytuacji, gdy nie wyrazili oni na to zgody i w sytuacjach,
które mogą ich zawstydzić lub obrazić.
Rozdział
4.
Zasady
reagowania w przypadku podejrzenia, że dziecko doświadcza
krzywdzenia
1.
Każdy członek personelu Muzeum zobowiązany jest do dbałości o
stosowanie Standardów oraz reagowania w każdym przypadku
stwierdzenia zachowań niezgodnych z ich zapisami.
2. W
przypadku powzięcia podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, lub
zgłoszenia takiej okoliczności przez dziecko lub opiekuna dziecka,
personel zobowiązany jest poinformować o tym fakcie Koordynatora
ds. Standardów Ochrony Małoletnich (zwanego dalej „Koordynatorem”).
Osoba zgłaszająca na potrzeby zgłoszenia sporządza notatkę
służbową (załącznik nr 1) i przekazuje ją Koordynatorowi w
formie pisemnej lub mailowej, na adres wskazany na stronie
internetowej Muzeum.
3. W przypadku osoby nie będącej
członkiem personelu Muzeum, zgłoszenie odbywa się w formie notatki
przekazanej do Koordynatora drogą mailową, na adres wskazany na
stronie internetowej Muzeum.
4. W przypadku pozyskania
informacji o podejrzeniu krzywdzenia małoletniego Koordynator
informuje o tym fakcie Właściciela Muzeum, a następnie dokonuje
wszelkich ustaleń i uzupełnia kartę interwencji (załącznik nr
2).
5. W przypadku, gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez
członka personelu Muzeum, wówczas osoba ta zostaje odsunięta od
wszelkich form kontaktu z dziećmi do czasu wyjaśnienia sprawy.
6.
Wyniki ustaleń wraz z uzupełnioną kartą interwencji Koordynator
przekazuje Właścicielowi Muzeum celem podjęcia decyzji, co do
dalszego procedowania.
7. W przypadku stwierdzenia krzywdzenia
małoletniego Właściciel Muzeum:
– przekazuje zawiadomienie
o możliwości popełnienia przestępstwa do właściwej miejscowo
policji lub prokuratury – jeśli uznano, że popełniono
wobec dziecka przestępstwo;
– informuje właściwy ośrodek
pomocy społecznej – jeśli uznano, że opiekun dziecka zaniedbuje
jego potrzeby psychofizyczne lub rodzina jest niewydolna wychowawczo,
bądź rodzina lub opiekun prawny stosuje przemoc wobec dziecka;
8.
W przypadku, gdy podejrzenie zagrożenia bezpieczeństwa dziecka
zgłosili opiekunowie dziecka, a podejrzenie to nie zostało
potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka
na piśmie.
9. W przypadku stwierdzenia krzywdzenia małoletniego
Właściciel lub Koordynator informują opiekunów o obowiązku
zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej
instytucji (prokuratura/policja lub sąd rodzinno-opiekuńczy, lub
najbliższy ośrodek pomocy społecznej).
10.
Po poinformowaniu opiekunów, Właściciel składa zawiadomienie o
podejrzeniu przestępstwa lub zawiadamia odpowiednie instytucje.
Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach tych instytucji.
11.
W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi
mu ciężki uszczerbek na zdrowiu personel Muzeum zobowiązany jest
niezwłocznie poinformować odpowiednie służby (policja, pogotowie
ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb dokonuje
członek personelu, który pierwszy powziął informację o
zagrożeniu i informuje o tym fakcie Koordynatora. Następnie osoba
zgłaszająca i Koordynator wypełniają kartę interwencji.
12.
Z przebiegu każdej interwencji sporządza się kartę interwencji.
Kartę załącza się do rejestru interwencji prowadzonego przez
Muzeum.
13. Wszyscy pracownicy Muzeum i inne osoby, które w
związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęły
informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są
zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając
przekazywanie informacji uprawnionym instytucjom w ramach działań
interwencyjnych.
Rozdział
5.
Dostęp
do informacji o Standardach oraz ich propagowanie
1.
Standardy Ochrony Małoletnich są udostępniane pracownikom,
małoletnim i ich opiekunom na każdorazowe żądanie.
2. Na
potrzeby małoletnich udostępniona jest skrócona wersja Standardów
(Załącznik nr 3).
3. Standardy umieszcza się na stronie
internetowej Muzeum oraz wywiesza w widocznych miejscach w obiektach,
w których prowadzone są działania edukacyjne i inne umożliwiające
realizację zainteresowań przez małoletnich, w wersji zupełnej
oraz skróconej, przeznaczonej dla potrzeb małoletnich.
Rozdział
6.
Monitoring
stosowania Standardów oraz propagowanie informacji o nich
1.
Własciciel wyznacza Koordynatora ds. Standardów Ochrony Małoletnich
w Siedzibie Głównej oraz Oddziałach:
a. Skarbach Ziemi JUNA w
Karpaczu
3. Koordynator odpowiedzialny jest za:
a.
Monitorowanie realizacji i przestrzegania Standardów.
b.
Reagowanie na sygnały naruszenia Standardów zgodnie z ujętymi w
standardach procedurami.
c. Prowadzenie rejestru zgłoszeń.
Rozdział
7.
Przepisy
końcowe
1.
Standardy wchodzą w życie z dniem ich ogłoszenia.
2. Treść
Standardów zamieszcza się na tablicy informacyjnej dostępnej dla
ogółu pracowników oraz do wglądu u Koordynatorów ds. Standardów
Ochrony Małoletnich w Siedzibie Głównej oraz Oddziałach .
3.
Standardy są dostępne także na stronach
internetowych:
www.muzeumziemi-juna.pl
www.skarbyziemi-juna.pl
Załącznik nr 1 do Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum Ziemi JUNA w Szklarskiej Porębie oraz Skarbach Ziemi JUNA w Karpaczu
NOTATKA SŁUŻBOWA
1. Imię i nazwisko osoby sporządzającej notatkę z wskazaniem stanowiska służbowego:
2. Dane osób uczestniczących w zdarzeniu:
3. Miejsce zdarzenia:
4. Data zdarzenia:
5. Opis zdarzenia:
6. Świadkowie zdarzenia (imię i nazwisko):
7. Podjęte działania:
………………………………………………………… …………………………………………………………………………..
(podpis osoby sporządzającej notatkę) (podpis osoby/ osób uczestniczących w zdarzeniu)
Załącznik nr 2 do Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum Ziemi JUNA w Szklarskiej Porębie oraz Skarbach Ziemi JUNA w Karpaczu
KARTA INTERWENCJI
1. Imię i nazwisko dziecka:
2. Przyczyna interwencji (forma krzywdzenia):
3. Imię i nazwisko osoby zawiadamiającej o podejrzeniu krzywdzenia:
4. Imię i nazwisko osoby podejrzanej o krzywdzenie/krzywdząca:
5. Opis podjętych działań, innych niż interwencja (data, działanie):
6. Forma podjętej interwencji:
7. Dane dotyczące interwencji:
(nazwa organu, do którego zgłoszono interwencję i data interwencji)
Załącznik nr 3 do Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum Ziemi JUNA w Szklarskiej Porębie oraz Skarbach Ziemi JUNA w Karpaczu
Skrócona wersja Standardów Ochrony Małoletnich
Muzeum jest miejscem przyjaznym dla wszystkich. Każdy jest w nim mile widziany i może czuć się w nim bezpiecznie. Poniżej dowiesz się więcej o tym, w jaki sposób dbamy o Twoje bezpieczeństwo.
Czego
możesz oczekiwać?
• Szacunku – bez względu na to jak
wyglądasz, jaka jest twoja niepełnosprawność, ile masz lat, jaka
jest twoja płeć, jakiego jesteś wyznania czy skąd pochodzisz.
•
Uważnego słuchania co masz do powiedzenia.
• Odpowiedzi na
Twoje pytania i wątpliwości.
• Zrozumienia Twoich obaw i
poszanowania Twojej wrażliwości.
• Pomocy jeśli będziesz
czuć się niekomfortowo lub spotka Cię krzywda ze strony
rówieśników albo osób dorosłych.
Jakie
zachowania są zabronione?
• Krzywdzenie innych – zarówno
fizyczne jak i psychiczne.
• Stosowanie jakiejkolwiek formy
agresji i przemocy – krzyku, bicia, szturchania, grożenia,
zastraszania.
• Lekceważenie i nierówne traktowanie.
•
Zmuszanie do niewłaściwych zachowani i działań.
Gdzie
możesz szukać pomocy?
– zgłoś się do rodzica, opiekuna
lub pracownika muzeum
– zgłoś się do Koordynatora ds.
Standardów Ochrony Małoletnich w Muzeum
– lub zadzwoń na
jeden z poniższych numerów:
116
111 –
telefon zaufania dla dzieci i młodzieży
800
12 12 12 –
dziecięcy telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka
112 –
telefon alarmowy